Τα Αμάραντα ταυτίζονται με τον Ποντιακό Ελληνισμό. Ο οποίος, παρότι υπέστη τη Γενοκτονία και αποκόπηκε από τα πάτρια εδάφη του, κατόρθωσε να επιβιώσει διατηρώντας την ιστορική του μνήμη και τον πολιτισμό του.
Τα Αμάραντα συμβολίζουν την επιβίωση και την αναγέννηση των Ποντίων
Ήταν κάποτε ένα λουλούδι με μεθυστικό άρωμα. Το λουλούδι αυτό φύτρωνε επάνω σε απόκρημνα βράχια, επάνω σε οροπέδια, δίπλα στο γιαλό, αλλά και μέσα στο δάσος. Κάποιοι όμως αποφάσισαν ότι το λουλούδι αυτό δεν πρέπει να ζει άλλο εκεί. Το ξερίζωσαν, το πήγαν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, το φύτεψαν σε μια γλάστρα και του είπαν… ζήσε!
Και έζησε το λουλούδι. Μεγάλωσε, δυνάμωσε και επέστρεψε στον τόπο όπου γεννήθηκε. Προς μεγάλη του έκπληξη είδε και άλλα λουλούδια να του μοιάζουν. Δεν πεθαίνουν, σκέφτηκε, τα Αμάραντα… «γι αυτό και λεγόμαστε Αμάραντα».
Αμάραντος (φυτό)
Ο «Αμάραντος» ή «δάκρυα της Παναγίας», με την επιστημονική ονομασία «Helichrysum stoechas» (Ελίχρυσος ο πολύτιμος), είναι αγριολούλουδο της υπαίθρου. Φύεται σε ακαλλιέργητους τόπους, τόσο σε ηπειρωτικά όσο και σε παραθαλάσσια μέρη. Ο Θεόφραστος το ονόμασε «Χρυσάνθεμον» και «Ελίχρυσο» και το εκτιμούσε ιδιαίτερα για τη καταπραϋντική επίδραση που είχε στο θυμικό του ανθρώπου.
Το χρυσαφί λουλούδι της υπαίθρου, που είναι πάντα ανθισμένο
Ο Αμάραντος είναι φυτό που διατηρεί για χρόνια το σχήμα και το έντονο κίτρινο χρώμα του. Τα άνθη του είναι μικρά κίτρινα και ο βλαστός του λεπτός. Οι ανθοί του διακοσμούν κυρίως ανθοδέσμες και στεφάνια. Αλλά τους μαζεύουν ακόμη και για γούρι, καθώς πιστεύεται ότι αυτοί φέρνουν τύχη. Όταν ξεραθεί ο Αμάραντος, το φυτό κρατάει το σχήμα του και οι κορυφές των λουλουδιών το κίτρινο χρώμα τους. Για τον λόγο αυτό και τα λένε «Αμάραντα» ή «Αθάνατα».
Ο Αμάραντος, στην Ελλάδα, συναντάται κυρίως στις περιοχές της Πρέβεζας, της Θεσπρωτίας και των νησιών του Ιονίου.
Τα δάκρυα της Παναγίας
Ιδιαίτερο συμβολισμό έχουν τα Αμάραντα για τον Ποντιακό Ελληνισμό. Η ανθεκτικότητα του φυτού συμβολίζει την επιβίωση και την αναγέννηση των Ποντίων. Τη ζωή απέναντι στο θάνατο, που επέφερε η Γενοκτονία των Ποντίων. Τα Αμάραντα ονομάζονται επίσης και «δάκρυα της Παναγίας». Υπό αυτή την ονομασία συμβολίζουν τον πόνο των Ελλήνων για τη χαμένη τους πατρίδα, τον Πόντο.
Στα Αμάραντα υποδηλώνεται η βαθιά ριζωμένη πεποίθηση πως ο Ποντιακός Ελληνισμός θα συνεχίσει να μεγαλουργεί. Το αίσθημα αισιοδοξίας, το οποίο αντανακλάται στο αμάραντο λουλούδι, υπερκεράζει κάθε σκοτεινή πτυχή της Γενοκτονίας.
Αμάραντα, τα αγριολούλουδα των παρχαριών του Πόντου
Τα αμάραντα του Πόντου είναι αντικείμενα μελέτης της Ποντιακής Λαογραφίας, δημιουργώντας ιστορία, «χωρίς να το γνωρίζουν». Διατηρούν τη Ποντιακή Λαογραφία, αβίαστα, χωρίς να προσπαθούν εναγωνίως να το κατορθώσουν.
Τέλος, αξίζει να αναφερθεί πως στο λογότυπο για τα 100 χρόνια από τη Γενοκτονία, στο γράμμα «G», χρησιμοποιήθηκαν όλοι οι σταθμοί του Ποντιακού Ελληνισμού και οι πορείες θανάτου. Στην απόληξη της πορείας του «G» υπάρχει ένα μπουκέτο κίτρινα λουλούδια, τα Αμάραντα του Πόντου. Που υποδηλώνουν ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί και συνεχίζουμε να διαδίδουμε τον πολιτισμό μας. Γι αυτό και το λογότυπο συμπληρώνει η φράση…
«η Ρωμανία κι αν πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο»