Ο αγαπημένος ηθοποιός, Τάκης Βαμβακίδης, σε μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη, κάνει τον απολογισμό της πορείας του στο θέατρο. Επίσης αποκαλύπτει την πιο δύσκολη σκηνή που κλήθηκε να γυρίσει στο «Κόκκινο Ποτάμι» του Μανούσου Μανουσάκη.
«Όταν είδα να του κόβουν τη γλώσσα με τον σουγιά, ούρλιαξα και έφυγα»
Το θέατρο και τα όνειρα του
Στην εφημερίδα «OnTime» και τη δημοσιογράφο Σίσσυ Μενεγάτου μίλησε ο Τάκης Βαμβακίδης. Κάνοντας απολογισμό της πορείας του στο θέατρο και μεταξύ άλλων μίλησε και για το «Κόκκινο Ποτάμι» του Μανούσου Μανουσάκη.
«Τα όνειρα μου ήταν να ακουστεί η φωνή μου μια φορά από ένα ραδιόφωνο, να ανέβω σε μια σκηνή της Αθήνας να με δουν 32 άνθρωποι και μια εφημερίδα συνοικιακή να γράψει το όνομα μου.
Και ξαφνικά αυτά τα όνειρα που έκανα «σαρώθηκαν» από πολύ μεγαλύτερα, από τα τεράστια θεία δώρα που μου έδωσε η ζωή»
- Για τις κορυφαίες στιγμές της καριέρας του, ο Τάκης Βαμβακίδης ανέφερε…
«Στο θέατρο το κορυφαίο για την ψυχή μου είναι το «Ωχ, τα νεφρά μου» του Μπάμπη Τσικληρόπουλου και ο «Πλούτος» του Αριστοφάνη.
Ενώ τηλεοπτικά είναι το «βουνό», τα… Ιμαλάια και το Έβερεστ μαζί, το «Κόκκινο Ποτάμι», όπου έπαιξα τον βουλευτή του Πόντου, Γεώργιο Παυλίδη, έχοντας παιδιά μου τον Αργύρη Πανταζάρα και τον Ιωάννη Παπαζήση»
- Σχετικά με τον ρόλο του στο «Κόκκινο Ποτάμι»…
«Με αυτόν τον ρόλο έζησα το χωριό μου, την ψυχή μου, τον παππού μου, τους 353.000 αθάνατους νεκρούς μας. Είναι σαν να τους ευχαρίστησα, σαν να τους ζωντάνεψα.
Μια γυναίκα στα Γιαννιτσά έπεσε με αναφιλητά στην αγκαλιά μου και μου είπε: σε ευχαριστώ που έζησα μέσα από το Κόκκινο Ποτάμι τον πατέρα μου και τον παππού μου που δεν γνώρισα»
Η πιο δύσκολη σκηνή
- Ποια ήταν η πιο δύσκολη σκηνή στην οποία έκλαψες;
«Ευτυχώς, δεν ήμουν εγώ σε αυτή τη σκηνή, γιατί αν ήμουν, δεν θα το άντεχα. Στο γύρισμα όπου 5 Τούρκοι πατάνε κάτω τον Ανέστη (Δημήτρης Τοπαλίδης) και με έναν σκουριασμένο σουγιά του κόβουν τη γλώσσα – συγκλονιστική σκηνοθεσία του Μανούσου Μανουσάκη.
Μόλις είδα τη σκηνή, ούρλιαξα και έφυγα μέσα στα βουνά και με ψάχνανε».
- Και η άλλη δύσκολη σκηνή στο «Κόκκινο Ποτάμι»…
«Κι άλλη δύσκολη σκηνή ήταν, όταν στο 18ο επεισόδιο, από τη μεγάλη δυστυχία με εγκατέλειψαν οι δυνάμεις μου και πέθανα. Εκεί συγκινήθηκα, γιατί ένιωθα ότι μαζί μου πεθαίνουν ξανά ο παππούς και ο πατέρας μου.
Όταν έκλεισα τα μάτια μου δραματουργικά λέγοντας «τώρα πεθαίνω» και σταμάτησα για λίγο την ανάσα μου, ούρλιαζα μέσα μου»