14η Σεπτεμβρίου – Ημέρα εθνικής μνήμης

Μοιραστείτε το

Η 14η Σεπτεμβρίου έχει καθιερωθεί ως ημέρα εθνικής μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Αποτίουμε φόρο τιμής στα θύματα αυτού του ειδεχθούς εγκλήματος!

Ας είναι αιωνία η μνήμη των εκατοντάδων χιλιάδων φονευθέντων και εκτοπισθέντων, αγνοουμένων και ξεριζωμένων προγόνων μας


Γενοκτονία Ελλήνων Μικράς Ασίας

Η 14η Σεπτεμβρίου για την Ορθόδοξη Εκκλησία αποτελεί σπουδαία ημέρα, καθώς τιμάται η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, του συμβόλου της πίστεως μας. Για τον Ελληνισμό, όμως, η σημερινή ημέρα έχει ακόμη μια ιδιαίτερη σημασία.

Η 14η Σεπτεμβρίου έχει καθιερωθεί ως «ημέρα εθνικής μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας». Καθιερώθηκε με ομόφωνη απόφαση της Βουλής των Ελλήνων, στις 24 Σεπτεμβρίου 1998 (Ν. 2645/1998) και τιμάται κάθε χρόνο στις 14 Σεπτεμβρίου.

Ελάχιστος φόρος τιμής στους νεκρούς και στους πρόσφυγες Μικρασιάτες Έλληνες. Αυτούς που σε άθλιες συνθήκες έφτασαν τότε στην μητέρα Ελλάδα. Και μέσα από απίστευτες κακουχίες κατόρθωσαν όχι μόνο να ορθοποδήσουν, αλλά και να γίνουν παράδειγμα εργατικότητας, ήθους, προόδου και δημιουργικότητας.


Μικρασιατική καταστροφή

Η Γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας κορυφώθηκε με την καταστροφή της Σμύρνης και τον αφανισμό εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων και Αρμενίων κατοίκων το 1922.

Οι σφαγές, λεηλασίες και η προσφυγιά που ακολούθησαν, αποτελούν το αποκορύφωμα μιας συστηματικής προσπάθειας εξόντωσης του Ελληνικού στοιχείου από τα χώματα της Μικρά Ασίας.

Οι Έλληνες υποχρεώθηκαν να υπογράψουν πιστοποιητικά ότι εγκαταλείπουν ηθελημένα τα σπίτια τους. Μάλιστα για τους εκτοπισμούς φαίνεται ότι χρησιμοποιήθηκαν μέθοδοι εμπνευσμένες από Γερμανούς συμβούλους.


Με τη Μικρασιατική καταστροφή έλαβε τέλος η παρουσία του Ελληνισμού στο Μικρασιατικό χώρο. Μπήκε τέρμα στην τρισχιλιετή παρουσία του Ελληνισμού, στην πέραν του Αιγαίου Ελλάδα, μια περιοχή όπου αναπτύχθηκε η ωριμότερη φάση του Ελληνικού πολιτισμού.

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη εθνική τραγωδία

Και κοντά στις βάρβαρες μεθόδους του βίαιου εξισλαμισμού, του γενιτσαρισμού και των κατά τακτά διαστήματα φυλετικών εκκαθαρίσεων, ήρθε να προστεθεί η τευτονική ψυχρή μεθοδικότητα με τη λειτουργία των περίφημων ταγμάτων εργασίας.

Οι ορδές του Κεμάλ Αττατούρκ δεν υπολόγισαν τίποτα μπροστά στην τύφλωση που τους είχε επιβάλει το μίσος για τον «καθαρισμό» των περιοχών των Μικρασιατικών παραλίων από το Ελληνικό και συνάμα Χριστιανικό στοιχείο.


Να αναδεικνύουμε την ιστορική αλήθεια

Εκείνες οι μέρες αποτέλεσαν την «Μεγάλη Παρασκευή» του Μικρασιατικού Ελληνισμού, με τον φόρο αίματος να είναι μεγάλος. Εκείνες οι δραματικές μέρες και ώρες έμελλαν να σφραγίσουν τις ψυχές χιλιάδων Ελλήνων, που έφτασαν στην «Μητέρα Πατρίδα» ως πρόσφυγες.

Γι αυτό οφείλουμε διαρκώς να αναδεικνύουμε την ιστορική αλήθεια

Με άσβεστη την ιστορική μας μνήμη και με σεβασμό στους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, υπερασπιζόμενοι την ειρήνη και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας, διεθνοποιώντας τα δίκαιά μας, οφείλουμε διαρκώς να αναδεικνύουμε την ιστορική αλήθεια και την υποχρέωση της Διεθνούς Κοινότητας της αναγνώρισης της Γενοκτονίας και την παραδοχή της εκ μέρους της γείτονας χώρας.

«…τόσα φαρμάκια, τόση συφορά κι εμένα ο νους να γυρίσει θέλει πίσω στα παλιά! Να‘ ταν, λέει, ψέμα όλα όσα περάσαμε και να γυρίζαμε τώρα δα στη γη μας, στους μπαξέδες μας, στα δάση μας… Ανάθεμα στους αίτιους!»


Διαβάστε επίσης: Οι πρόσφυγες στον Πειραιά και τη Κοκκινιά

Μοιραστείτε το