Ο Χάρης Τσιρκινίδης έδωσε μια υπόσχεση ζωής και την τήρησε με πολύ κόπο. Να ερευνήσει για την εποχή της Γενοκτονίας του Ελληνισμού της Ανατολής. Μέσα από αυτή την αναζήτηση γεννήθηκε το βιβλίο «Το Κόκκινο Ποτάμι». Στο οποίο βασίζεται και η ομώνυμη δραματική σειρά του OPEN TV, το οποίο έχει καθηλώσει τους τηλεθεατές.
Αρνήθηκε η πένα μου να γράψει…
Φιλομαθής από μικρός ο Χάρης Τσιρκινίδης, είναι άνθρωπος που παραμένει συνεπής στις μεγάλες υποσχέσεις. Μίλησε σε γνωστό περιοδικό και τα όσα διηγήθηκε είναι πραγματικά συγκλονιστικά.
Μίλτος – Ιφιγένεια
Ο μεγάλος έρωτας του Μίλτου με την Ιφιγένεια είναι αληθινή ιστορία;
«Ό,τι διαβάζετε στο “Κόκκινο ποτάμι” είναι αλήθειες. Έγιναν. Σε πολλά σημεία αρνήθηκε και η πένα μου να γράψει λεπτομέρειες.
Την υπόθεση δεν την εμπνεύστηκα, μου τη διηγήθηκε ο ίδιος ο καλόγερος – μετέπειτα Αρχιμανδρίτης Σιδηρουργόπουλος.
Ήταν γείτονας μου και η υγεία του είχε κλονιστεί, από τα δεινά του Ελληνισμού. Ένας άνθρωπος που είχε διδάξει την Ορθοδοξία σε όλη τη μεσημβρινή Ρωσία.
Ίδρυε εκκλησίες, έκανε εράνους για να υποστηρίξει τους συμπατριώτες του στον Πόντο. Αυτός ο άνθρωπος, όταν επικράτησαν οι μπολσεβίκοι, ενώ δίδασκε, τον φυλάκισαν σε ένα εργοστάσιο όπου κατασκεύαζαν πυροβόλα.
Συμπτωματικά, σε αυτό το εργοστάσιο είχαν και τον κεντρικό ήρωα του έργου μου, τον Μίλτο».
Βασίλειος Ζαχάρωφ
Δεξί χέρι του Ζαχάρωφ;
«Ήταν αντιπρόσωπος του μεγάλου εμπόρου όπλων, του Ζαχάρωφ. Εκεί γνωρίστηκαν με τον καλόγερο και στη συνέχεια ο καθένας ακολούθησε το δράμα του, τις περιπέτειες του.
Αργότερα, ο μεν Μίλτος πήγε μέσω του Ζαχάρωφ να ενισχύσει το στρατό της Μικράς Ασίας σε οπλισμό. Ο καλόγερος πήγε στο μέτωπο για να εμψυχώνει τους στρατιώτες. Και πάλι η μοίρα τους ένωσε.
Από εκεί και πέρα, ήρθε η καταστροφή για το ζευγάρι, τον Μίλτο και την Ιφιγένεια. Και όλα τα δεινά που υπέστη ο Ελληνισμός, με αποκορύφωμα ό,τι συνέβη στη Σμύρνη».
Πρόσφυγες στην Ελλάδα
Το χωριό σας στην Ελλάδα ήταν προσφυγικό;
«Όσοι κατόρθωσαν να επιζήσουν από τους διωγμούς και τα βασανιστήρια, ήρθαν πολύ δυστυχείς στην Ελλάδα. Ταλαιπωρήθηκαν πολλά χρόνια σε διάφορα χωριά και πόλεις.
Έτσι και το χωριό μου. Ήταν όλοι από διασωθέντες Έλληνες από την Ανατολή. Υπό αυτήν την έννοια, και η οικογένεια του πατέρα μου αλλά και της μητέρας μου είναι Ποντιακής καταγωγής.
Ο μεν πατέρας κατάφερε να επιβιώσει από τα τάγματα εργασίας. Τα “αμελέ ταμπουρού“, όπως τα αποκαλούσαν οι Τούρκοι.
Υποχρέωναν τους Έλληνες και τους Αρμένιους κάτω από δύσκολες συνθήκες, μέσα στα χιόνια για παράδειγμα, να ανοίγουν δρόμους. Με ελάχιστη τροφή και πολλές φορές πάθαιναν και ασθένειες. Πολλοί εξοντώθηκαν σε αυτά τα τάγματα εργασίας».
Αρχιμανδρίτης Σιδηρουργόπουλος
Ο καλόγερος – αρχιμανδρίτης ήρθε στην Ελλάδα;
«Ήρθε στο χωριό μας, στη Λεκάνη Καβάλας και ζούσε δυστυχής με πολλά προβλήματα. Απομονωμένος. Κάθε τόσο, που η μητέρα μου μου έδινε να του πηγαίνω φαγητό, έπαιρνα κάποιο βιβλίο και αφού το διάβαζα, το επέστρεφα πάλι κρυφά.
Ο καλόγερος το ήξερε, αλλά έκανε τα στραβά μάτια, αφού έβλεπε ότι επιστρέφω τα βιβλία. Ώσπου κάποτε μου είπε μια ιστορία, καθώς δεν ήξερε πόσο θα ζήσει.
Δίπλα από το σπίτι του είχε ένα μικρό κήπο. Από κάτω, υπήρχε ένα υπόγειο, με ένα κιβώτιο μεταλλικό με βιβλία, στα οποία υπήρχαν και κάποια έγγραφα με την ιστορία της οικογένειάς του. Με εξόρκισε να ερευνήσω και να τη γράψω, όταν μεγαλώσω. Όταν πήγα αργότερα ως εύελπις, είχε πεθάνει και όλα είχαν γκρεμιστεί».